.png "Win Recruit Nepal"){kind=logo}
- रन्जना लम्साल थापा
कयौं दृश्यहरु
न आँखाले देख्न सके
असङ्ख्य चित्कारहरु
न कानले सुन्न चाहे
मुख छ ,आवाज पनि छ
न बोल्न सके !
स्वाभिमान धरासायीमा पर्दा
आफ्नै जीवन सङ्कटमा डुब्दा
न आफूलाई सुरक्षित राख्न खोजे
न त अस्तित्व जोगाउन सके!
तातेताते गर्दै
बामेसरेका पाइलाहरू
खाडल भित्र पुरिँदा पनि
न उठ्न खोजे ,न ठडिन सके!
छानो चुहिदैछ
शीतका थोपाहरू डल्लिदा
पर्खालहरू गर्ल्यामगुर्लुम ढल्दा पनि
न उठाउन खोजे ,न सपार्न सके !
वीर, वीरङ्गनाको भूमि रे!
पुर्खाको रक्त , पसिनाले सृजित रे!
न त बहादुर बने ,न त बहादुरी नै देखाए
दुबै पाखुरो खिच्दै
आफ्नै दुनो सोझ्याउन खोज्दा
अशान्त वातावरण
कुशासनले जरो गाड्दा
स्वाधीनता हराउँदा पनि
न मुख बोल्यो न खुट्टा सर्यो !
स्वदेशको श्रम लिलाम हुँदा
स्वदेशी पसिनाले पराइ माटो सिन्चिदा
न मन दुखे न तन गले!
स्वाभिमानलाई छातीमा टास्दै
अविस्वासको धरातललाई
विस्वासको सगरले जोड्न खोज्दै
आमाले उज्यालो मुलुक हेर्न खोज्दा पनि
न छोरो जाग्यो न दृष्टि जागे!
अमिलो मन , मुटुको घाउ
सायद ती आँखाहरुले देखेको भए
आज ओरालो होइन, उकालो चढ्दै
शीखरलाई शिरमा धारण गर्न सक्थ्यो।
विडम्बना!
वाल्यकालको बामेताते भुल्दै
आज चारपाउ टेक्दै
गिद्धे दृष्टि , आँखा सन्काउँदै
पाखुरीको तुजुक देखाउँदै
चोरी औंलाले ठेकीको दही अनि ...
मदानीको घिउ चाट्नमा लालायित छन्।
.jpeg)
.jpg)
.jpeg)
